top of page

Met haar "Chambres intérieures" getuigt Mégane Likin van haar onophoudelijke zoektocht om de metamorfose van gebeurtenissen te begrijpen. Geven deze stille landschappen een momentopname weer, gegrift in ons geheugen, of illustreren ze een ijdele hoop en een tastbare toekomst? De kunstenaar ziet het landschap als een neutraal, ontvankelijk oppervlak dat in staat is om de emotionele nuances en suggestieve details van herinneringen vast te leggen en te weerspiegelen. Elke nieuwe blik voegt nuance toe en suggereert een ander perspectief op wat geweest is en wat komen gaat. Mégane Likin onderzoekt de onherroepelijkheid van elk moment en benadrukt de onmogelijkheid om een ervaring opnieuw te beleven. Ze stelt de vraag hoe het heden vorm geeft aan voorbije momenten.

De veelheid en vluchtigheid van beelden staan centraal in deze serie. In een tijdperk van onophoudelijke watervallen van wisselende beelden verandert de wijze waarop we onze omgeving opnemen en visueel (her)interpreteren snel. Mégane Likin wordt geconfronteerd met de manier waarop deze overvloed aan beelden onze perceptie van de wereld en ons vermogen om deze te waarderen beïnvloedt. De vensters die digitale platforms bieden, kunnen zowel onze horizon verbreden als ons overweldigen, wat vragen oproept over de voorbijgaande aard van onze band met beelden. Laten we naar binnen kijken en blijven zoeken.

Avec ses « Chambres intérieures » Mégane Likin offre le témoignage de sa quête incessante pour comprendre la métamorphose des événements. Ses paysages silencieux dépeignent-ils un moment vécu, gravé dans notre mémoire ? Illustrent-ils un espoir vain ou un avenir tangible ? L’artiste considère le paysage comme une surface neutre et réceptive, capable de capturer et refléter les nuances émotionnelles et les détails évocateurs des souvenirs. Chaque nouveau regard apporte une nuance et suggère une perspective différente sur ce qui a été et ce qui est à venir. Mégane Likin explore le caractère irrévocable de chaque instant, soulignant l'impossibilité de revivre une expérience. Elle se demande comment le présent façonne les moments passés.

La pluralité et la volatilité des images deviennent un sujet d'interrogation central au sein de cette série. À l'ère des cascades incessantes d'images éphémères, la façon dont nous absorbons et (ré)interprétons visuellement notre environnement évolue rapidement. Mégane Likin se trouve confrontée à la manière dont cette abondance d'images influence notre perception du monde et notre capacité à l’apprécier. Les fenêtres qu'offrent les plateformes numériques peuvent à la fois élargir nos horizons et nous submerger, soulevant des questions sur la nature transitoire de notre connexion avec les images. Regardons vers l'intérieur et continuons à chercher.

bottom of page